დოსტოევსკის
აჰა ჭეშმარიტება:
მარადუზენაესის სასჯელი მტანჯველია,
ვერავინ დააღწიოს მას თავი, თუ ღმერთმა არ ინება,
აუტანელი წკვარამია ამგვარი ყოფა;
მაშინ დაიფერფლოს სული უჟამო სიკვდილის ცეცხლში.
ღვთის წყევლა უზომოა.
იგი ისევე უძიროა, როგორც მისი მოწყალება
და ვაი მას, ვინც დაიმსახურა ჯოჯოხეთი.
ამბოხებულნი ყოვლადბრძენის წინააღმდეგ დაემხნენ
და კვლავაც დაემხობიან,
თუკი არ განსწმენდთ მონანიების სისპეტაკე.
დროის გაჩენიდან მარადიულია არიმანის ამპარტავნება,
ამიტომაც დაუდგრომელია დაცემულ არსთა მხედრობა.
დაე, გაკვეთილი იყოს ეს შენთვის, ადამიანო,
რათა შეიცნო, რომ სიყვარული იხსნის კაცობრიობას.
ნუ გეშინია, წინ მედგრად იარე-
შენშია ღმერთი...
იგრიკას 11. 2001
ქ. თბილისი. გეორგია
კონსტანტინე ვეკუა
martedì 22 settembre 2009
დანაშაული და სასჯელი
Etichette:
არიმანი,
დანაშაული,
დოსტოევსკი,
სასჯელი,
სისპეტაკე,
ღმერთი,
ჭეშმარიტება
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento