martedì 22 settembre 2009

დანაშაული და სასჯელი

დოსტოევსკის

აჰა ჭეშმარიტება:
მარადუზენაესის სასჯელი მტანჯველია,
ვერავინ დააღწიოს მას თავი, თუ ღმერთმა არ ინება,
აუტანელი წკვარამია ამგვარი ყოფა;
მაშინ დაიფერფლოს სული უჟამო სიკვდილის ცეცხლში.
ღვთის წყევლა უზომოა.
იგი ისევე უძიროა, როგორც მისი მოწყალება
და ვაი მას, ვინც დაიმსახურა ჯოჯოხეთი.
ამბოხებულნი ყოვლადბრძენის წინააღმდეგ დაემხნენ
და კვლავაც დაემხობიან,
თუკი არ განსწმენდთ მონანიების სისპეტაკე.
დროის გაჩენიდან მარადიულია არიმანის ამპარტავნება,
ამიტომაც დაუდგრომელია დაცემულ არსთა მხედრობა.
დაე, გაკვეთილი იყოს ეს შენთვის, ადამიანო,
რათა შეიცნო, რომ სიყვარული იხსნის კაცობრიობას.
ნუ გეშინია, წინ მედგრად იარე-
შენშია ღმერთი...

იგრიკას 11. 2001
ქ. თბილისი. გეორგია
კონსტანტინე ვეკუა

Nessun commento:

web tracker
counter