lunedì 21 gennaio 2008

ლამაზი ვარდი

აჰა, ჭეშმარიტება:
მოვწყვიტე ყვავილი,
გაქრა უმანკოება,
დაჭკნენ ფოთლები.

ლამაზო ვარდო,
გუშინ მშვენიერო, უკვე აღარ ხარ.
წარსულის სითბოა შენი ფესვები,
აწმყომ დაგაზრო,
მერმისი კი გკლავს და გაიმედებს.
ხორშაკის გრიგალში კვლავ წვიმას ელი,
რადგან იცი აღდგომა-
შენშია აღდგომა...

არ დაკარგულხარ,
მხოლოდ მოგწყვიტეს, რომ კვლავ იხარო.
გარდუვალია შენი განგება.
ცხოვრება-სიკვდილი-ცხოვრება;
აი, შენი გზა.
შენდამი ტრფობით ვსუნთქავთ უჟამოს,
შენდამი ტრფობით ვიღებთ სიცოცხლეს.

ჰოი, მშვენიერო,
ნეტარია, ვინც შენ გიხილა;
ჰოი, ცისიერო,
ნეტარია, ვინც შენით დატკბა;
რჩეულია, ვინც შენ ირჩიე;
ყოვლადძლი
რი-ვინც შენით მღერის.

არ დაკარგულხარ,
ელი აღდგომას!

ახალწლისას 8, 2002 წელი
რონდინე, აიაია
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა

გრიგალისებური წარმოდგენა

აჰა, ჭეშმარიტება:
უკვე მწუხრია...
დიდი მანძილი გავლიეთ,
ადამიანებმა დაკარგეს თავიანთი სახე,
ამად, ნიღაბარეფულნი დაძრწიან,
რათა არ გაცხადდეს წარწყმედა,
რომელიც ისედაც ცხადია,
გარნა, ბრმებისათვის დაფარული.
და არაა მოსვენება,
რადგანაც წარსულში დარჩა იგი.
ყველა მსახიობს ემსგავსა,
უფრო დაოსტატდნენ ამაში-
გაქრა სისადავე, ბუნებრიობა..
ცხოვ
ება დიდი წარმოდგენა გახდა,
გრიგალისებური წარმოდგენა,
სადაც არც კი უწყიან, თუ რასა იქმან.
წარმავალს აქვს დასასრული.

მირკანის 6, 2002 წელი
არეცო, აიაია
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა

დიდ არს უფალი

აჰა, ჭეშმარიტება:
დიდ არს უფალი!-
უზომოა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის წიაღი,
რადგან ვცოდავ-
ღმერთი კი მელის!
ბოლოჟამამდე მელის და არც მტოვებს,
ტაატით მატარებს ცოდვილ შვილს:
უსაზღვროა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის მოწყალების წიაღი.
მაგრამ ვინც ბოლომდე წარიწყმიდავს თავს
და ძილს ამჯობინებს ჭეშმარიტებას,
მისთვის მზადაა სასჯელი, ამხელა სულგრძელების შემდეგ,
რადგან ყოველი მოწყალება, ზეციური, ისევ ადამის ძისთვისაა ქმნადი.
მაშ, ვერიდოთ ბოლოჟამის რისხვას,
მაშ, ვერიდოთ ზღვის ზვირთებას.
ვისწავლოთ ცურვა, რომ მეორე ნაპირს გავაღწიოთ დაცემულებმა:
ჩვენ მარტონი არ ვართ,-
ამადაა ჩასაკლავი შიში წუთისოფლის წინაშე!
ვაჟკაცობა სჭირდება ჭეშმარიტებას,
ქრისტესმიერი სიყვარული-ნამდვილ ცხოვრებას.
მაშ, ნუ გეშინია, ადამიანო,
რამეთუ ცაც იგივეს გვმოძღვრავს.

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმინდისა სულისათა
შემეწიე, დედაო მარიამ.

ტირისკონის 31, 2003 წელი
რონდინე, აიაია
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა

web tracker
counter