ლამაზი ვარდი

აჰა, ჭეშმარიტება:
მოვწყვიტე ყვავილი,
გაქრა უმანკოება,
დაჭკნენ ფოთლები.

ლამაზო ვარდო,
გუშინ მშვენიერო, უკვე აღარ ხარ.
წარსულის სითბოა შენი ფესვები,
აწმყომ დაგაზრო,
მერმისი კი გკლავს და გაიმედებს.
ხორშაკის გრიგალში კვლავ წვიმას ელი,
რადგან იცი აღდგომა-
შენშია აღდგომა...

არ დაკარგულხარ,
მხოლოდ მოგწყვიტეს, რომ კვლავ იხარო.
გარდუვალია შენი განგება.
ცხოვრება-სიკვდილი-ცხოვრება;
აი, შენი გზა.
შენდამი ტრფობით ვსუნთქავთ უჟამოს,
შენდამი ტრფობით ვიღებთ სიცოცხლეს.

ჰოი, მშვენიერო,
ნეტარია, ვინც შენ გიხილა;
ჰოი, ცისიერო,
ნეტარია, ვინც შენით დატკბა;
რჩეულია, ვინც შენ ირჩიე;
ყოვლადძლიერი-ვინც შენით მღერის.

არ დაკარგულხარ,
ელი აღდგომას!

ახალწლისას 8, 2002 წელი
რონდინე, აიაია
კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა